Τα media είναι οι άνθρωποί τους

SportDay 22.12.2007

του Βασίλη Κουφόπουλου

Υπάρχει τα τελευταία χρόνια στα ελληνικά media, για να δικαιολογηθούν οι αλλεπάλληλες αποτυχίες , υπάρχει μια βασική δικαιολογία. Για όλα φταίνε οι άλλοι και κυρίως οι εργαζόμενοι. Είναι έτσι;

Τα media και ειδικά τα ελληνικά που διαπλέκονται μέχρι τέλους , είναι οι πιο δύσκολες επιχειρήσεις. Η πείρα δείχνει πως αν κάποιος έρθει , από άλλο οικονομικό κλάδο και προσπαθήσει να διοικήσει επιχείρηση media, θα αποτύχει αν δεν αντιληφθεί την πολυεπίπεδη λειτουργία τους. Αντιθέτως, αν έχει περάσει κάποιος από την ηλεκτροφόρα καρέκλα του διευθυντή ενός ΜΜΕ τότε μπορεί να κάνει τα πάντα. Τα περισσότερα ελληνικά media, είναι πολυπλεκόμενα, ελλειμματικά και σε σχέση αλληλεξάρτησης με την πολιτική εξουσία, η οποία και την τροφοδοτεί είτε με έργα, στους ισχυρούς εκδότες , είτε με κρατική διαφήμιση , στους μικρούς και τους μεσαίους.

Εσχάτως, μια νέα γενιά επιχειρηματιών, εφοπλιστές και άλλοι μπήκαν στο χορό , έτοιμοι να αλώσουν τα πάντα. Θεωρούν και πιστεύουν πως η δύναμη ενός Μέσου, στηρίζεται κυρίως στην ισχύ των επιχειρηματιών τους, αλλά όπως λένε και τα Μαθηματικά κάτι τέτοιο είναι ικανή συνθήκη αλλά όχι και αναγκαία. Έτσι λοιπόν προβαίνουν κατά καιρούς σε πληθώρα άσκοπων προσλήψεων , συγκέντρωσης των υποτιθέμενων ισχυρότερων ονομάτων, επενδύουν σε πολυτελή κτίρια, σε δημόσιες σχέσεις σε συμβούλους από το εσωτερικό και το εξωτερικό και ξεχνούν το βασικό.

Πως, για την παραγωγή των ειδήσεων του βασικού προϊόντος που πουλάνε τα Μέσα Ενημέρωσης τους, χρειάζονται και άνθρωποι να το παράγουν και να το εμπορεύονται. Αν δεν εξασφαλίσεις το μέλλον τους, αν δεν τους διαμορφώσεις ένα πλαίσιο ελεύθερης λειτουργίας, τότε εξαρχής έχεις επενδύσει στην αποτυχία σου. Οι πλέον πετυχημένες εφημερίδες της χώρας , με ευτυχισμένους εργαζόμενους και επιχειρηματίες με κερδοφόρους ισολογισμούς και πολιτική ισχύ, είναι εκείνες που επένδυσαν στους ανθρώπους τους. Ανά διετία ή τριετία στα ελληνικά media, υπάρχει και ένας «κομήτης». Περνάει ανεβάζει το κόστος λειτουργίας στα ύψη, πληρώνει ένα συρφετό ακριβοπληρωμένων λαμόγιων και ύστερα αναρωτιέται γιατί έχασε τα λεφτά του.